HET DOORLOPENDE VERHAAL VAN MIJN BEZOEKEN
AAN DE SLECHTVALKEN IN DE MORTEL 2009
© DORINE Direct naar het laatste bericht
Dinsdag 17 maart 2009,
Hallo Vogelvrienden,
Hier is ie dan, mijn eerste schrijven van seizoen 2009 en voor mij alweer het vijfde seizoen - waar blijft de tijd. Niet dat ik niet bij de toren geweest ben, zo af en toe toch wel een blik geworpen op de toren om te kijken hoe het met het echtpaar valk gesteld was, maar nooit bijzondere dingen meegemaakt om er iets over te schrijven. Inmiddels is het seizoen in volle gang, met inmiddels al twee eieren in de nestkast en zoals het hoort in elk valkenseizoen kreeg ik afgelopen zondag toen ik op het veld aankwam alweer te horen : "Je bent net te laat". Het zal ook eens niet zo zijn.
Vandaag eindelijk eens een lenteachtige dag dus spulletjes gepakt en op weg. Al na een paar honderd meter stopte ik om de fuut in de wijkvijver op de gevoelige plaat vast te leggen. Tijdens de wintermaanden hebben er drie gelogeerd in de vijver en het is jammer dat nu het voorjaar is aangebroken het koppeltje is verdwenen, ik had zo gehoopt lekker langs de vijver te kunnen gaan genieten van de mooie rituelen van baltsende futen. Niet dus. De fuut was gefotografeerd en ik kon verder richting Mosbulten bij Lieshout. Helaas het viel wat tegen, een paar ganzen, waterhoentjes, wilde en wat andere eenden, reigers, de grote witte en een koppeltje zwanen, op zich niet verkeerd maar ik wilde graag wat anders zien. Na een uurtje Mosbulten was het tijd om richting toren gaan.
Op het veld aangekomen, zo rond kwart over één, met alleen mijn verrekijker bij, zag ik Pa in de antenne zitten en verder op de toren geen ander leven te bekennen.
Tja, eigenlijk was ik voor weinig actie al wel bang en had ik al in gedachte om een lekkere wandeling langs de Loop te gaan maken. Terwijl ik op het bankje mijn koek opeet komt er een zwart roodstaartje op een paaltje van de omheining zitten, zo'n metertje of 4 bij me vandaan. Altijd, bijna altijd heb ik mijn camera bij, nu lag ie dus nog in de auto. Maar even aandacht voor een ander vogeltje en je bent gelijk weer een valk kwijt, ook al zoiets wat nooit zal veranderen. Uren kunnen ze op dezelfde plek blijven zitten en kijk je dan een keer de andere kant op en gelijk is valk foetsie. Pa was dus weg en ik kon hem niet meer vinden, geen nood dacht ik dan ga ik maar wandelen. Nou de wandeling is er niet van gekomen. Jan kwam aanrijden en dan is het toch niet netjes om gelijk maar te vertrekken. Terwijl wij daar zo staan, inmiddels in gezelschap van nog iemand, zien we twee valken in de lucht. Het spul zweeft wat, vliegt af en toe naar elkaar toe en zweeft daarna weer vrolijk verder. Jan en ik gingen ervan uit dat dit Pa en S2 waren. Wat ons aan het twijfelen bracht weet ik eigenlijk niet meer, maar ergens kwam de twijfel en heb ik naar huis gebeld om te vragen of er iemand in de nestkast lag want Jan zei nog wel dat dat zo was toen ie van huis vertrok. Dan bel je naar huis en krijg je een bevestigend antwoord. Twee valken in de lucht en eentje in de kast wil zeggen: er is een derde valk aanwezig. Ik heb mijn telefoon nog niet in mijn jaszak of ik wordt weer gebeld. Ik kreeg te horen dat het S2 was die in de kast lag en dat ze zojuist haar tweede ei gelegd had. Toen ik dit hoorde had ik meer lol dan zorgen om de vreemde valk. Jaja, terwijl S2 daar in die kast haar tweede ei aan het leggen was, was Pa met een andere valk in de lucht en ik kon op dat moment toch echt niet zeggen dat er enige vijandigheid tussen Pa en de vreemde valk te bespeuren was, echt niet.
Pa en de vreemde valk waren inmiddels uit ons gezichtsveld verdwenen en was het weer stil, op de bruine kikker na die het spotterveld gebruikte om zijn oversteek naar de Loop te maken. Tijd om wat bij te praten en naar andere vogeltjes te kijken en dan ineens zijn daar weer valken in de lucht. Vanaf het spottersveld zag ik links van de toren een valk en rechts van de toren in mijn ooghoeken wat fladderen richting toren. Volgens Jan was dat ook een valk maar wel eentje die moe was en moeite had om de toren te bereiken. Ja, ik had naar de andere valk gekeken en zodoende niet goed gezien of die rechts wel een valk was. Zouden het Pa en de vreemde valk zijn en was er toch een gevecht geweest tussen die twee? We wisten het niet maar vroegen het ons wel af. We turen de toren af maar kunnen niets zien en zoals gewoonlijk ga je dan het zandpad op om te kijken of je iets ziet zitten. Helaas vanaf het zandpad geen valk gezien. Weer terug op het veld zijn de valken weer aan het vliegen en nu leek het er toch op dat de vreemde valk weggestuurd werd. Pa zal inmiddels wel begrepen hebben dat er een nieuw ei lag en dan kun je het echt niet maken om je rondom huis op te houden met een vreemde valk, toch.
Het verhaal vreemde valk was nog niet voorbij. Op het rooster zat een gakkende Pa en boven de toren vloog een valk, maar dit was zo te zien toch niet S2. Dat vermoeden werd duidelijk toen we even later S2 zagen vliegen en we drie valken in de lucht zagen. De vreemde valk koos nu toch maar eieren voor haar geld en verliet schoorvoetend het luchtruim boven de toren. Waar Pa gebleven was, was me ontgaan maar de valk die inmiddels in de antenne zat was voor ons na goed gekeken te hebben duidelijk S2. S2 was aan de poets geslagen en het leek er niet op dat ze nog iets anders van plan was. Jan pakte zijn scoopje en vertrok weer richting huis. Op het bankje heb ik nog een tijd naar een poetsende en schrobbende S2 gekeken en daarna werd mijn aandacht afgeleid door een roepende buizerd. Het duurde even voordat ik hem gevonden had maar op het paaltje Snelle Loop - bos zat een vrij donkere buizerd te azen, tenminste daar leek het op, echter ik kon geen prooitje tussen zijn poten ontdekken.
Na een tijdje de buizerd bekeken te hebben besluit ik om maar naar huis te gaan. Toen ik naar de auto liep zat S2 nog op de antenne en toen ik mijn spullen opgeborgen had en in wilde stappen was mevrouw ineens verdwenen. Het zal wel dacht ik nog, ik kijk dadelijk wel op de webcams. Het ritje van de toren naar huis duurt ongeveer 10 minuten en toen ik binnenkwam zag ik S2 voor de buitencam zitten met een lekker prooitje. Aha S2 was dus op prooi-jacht geweest en ook nog eens geslaagd zo te zien. (of het moet zijn dat Pa het eten gebracht heeft, dat kan natuurlijk ook nog). Toch fijn als je laptop aanstaat met de webcams, dan mis je dus niets en kun je meteen het knopje opnemen aanklikken, wat resulteerde in een 16 minuten durend filmpje. Een mooie afsluiting van een mooie middag. Met het voor mij sterke vermoeden dat de vreemde valk een wijfje is. De valk is groter als Pa maar weer kleiner als S2. Het verschil Pa en Ma was ook niet zo groot terwijl S2 een uit de kluiten gewassen slechtvalk is, erg groot dus.
Groetjes Dorine
Woensdag 18 maart 2009,
Hallo Vogelvrienden,
Na een dag als gisteren wil je toch wel weer richting toren om te kijken of de vreemde valk zich nog zal laten zien. Op de campics van afgelopen nacht en kijkend naar de beelden vanmorgen kreeg ik aardig het idee dat het broeden serieus begonnen is. Iets wat, voor als je op het veld staat niet echt spannend te noemen is omdat er in deze periode normaal gesproken weinig actie van de valken te zien is. Als je geluk hebt zie je één van de valken met wat eten aankomen maar daar houdt het vaak dan ook mee op.
Even na twaalf uur ben ik op het spottersveld en het is koud, nog geen zon te bekennen en erg stil. Op de toren zie ik Pa op het hekwerk bij de antenne zitten, lekker rustig zit ie zijn veren in het gelid te brengen. Daar zat ik dan, een valk die weinig van plan was, de andere lag zeer waarschijnlijk op de eieren en enig ander vliegend of fluitend spul was niet te bekennen. Maar goed dat ik niet lang alleen gezeten heb anders had ik het niet lang volgehouden daar en had ik een boel mooie dingen gemist. Onder andere het begin van enige activiteit van Pa door heel even te doen alsnog ie achter een prooi aanging om vervolgens onbeweeglijk op het puntje van de antenne te gaan zitten. Na een tijdje op het bankje gezeten te hebben gaat Walter nog even met de hond wandelen en daarna arriveren nog een aantal "oude bekenden", Freek, Henk en Ton.
Inmiddels zijn de wolken goeddeels verdwenen en schijnt er een heerlijk warm zonnetje, iets wat de plaatselijke buizerds ook wisten te waarderen want waar je ook keek, je zag er altijd wel een aantal in de lucht en niet alleen zien, de hele middag lieten ze zich ook horen. Activiteiten van de valken bleven echter beperkt tot een heel kort bezoek op het rooster en de aanvoer van prooi door Pa.
Om de tijd wat door te komen werden er allerlei herinneringen van vorige jaren opgehaald en gediscussieerd over het verloop van dit seizoen. De toren werd niet vergeten en zeker niet als je ineens een hoop gegak hoor. Een valk op de antenne en eentje op het rooster en ....ja hoor, ook nog een valk in de lucht. En weer, zoals ik dat ook gisteren zag, deden Pa en/of S2 erg weinig richting die vreemde valk. Lang is deze valk niet gebleven, nadat Pa en S2 samen in de antenne zaten heeft, ik dacht dat het S2 was, deze valk even vriendelijk naar de uitgang begeleid. Het bezoek van de vreemde valk was van korte duur en dat doet mij vermoeden dat het misschien wel een andere toevallig overvliegende valk is geweest of toch de valk van gisteren want daar was men gisteren eigenlijk best wel aardig tegen.
De rust was weergekeerd en er was weer tijd om even naar andere vogels te kijken, zoals, net als gisteren, de roodborsttapuit die aan de andere kant van de Loop op een weipaaltje zat. Helaas moest dit vogeltje het afleggen tegen een buizerd die erg laag over de bomen aan kwam vliegen en even heerlijk boven ons hoofd wat rondjes heeft gevlogen. Dit was even intens genieten, buizerds hebben we hier genoeg, alleen om ze van zo dichtbij te mogen zien, zijn echt uitzonderingen hier.
Na thuiskomst, koffie gezet, foto's bekeken en ineens was daar weer Pa met prooi, nou ja prooi, een half borststuk met de vleugels daar nog aan vast. S2 nam dit diner dankbaar aan en ze heeft er bijna 40 minuten smakelijk van gegeten en dat weer allemaal recht voor de buitencam. Het toeval wilde dat Piet de beelden van de buitencam aan het opnemen was, dus het geheel is hier te zien. Jammer dat het donkerder werd maar wel weer mooi, zeker met de kleurende lucht van de ondergaande zon op de achtergrond.
Groetjes Dorine
Vrijdag 20 maart 2009,
Hallo Vogelvrienden,
Afgelopen nacht heeft S2 haar derde ei gelegd en ze liet ons op dat moment daarover behoorlijk twijfelen en ze heeft ons lang laten wachten eer ze duidelijk haar derde ei liet zien. Vanmorgen verbaasde me haar gedrag zeer. Pa komt aanvliegen met een prooi en landt voor de nestkast op de dakrand. S2 komt haar kast uit, gaat op het rooster zitten en vertrekt. Om het hoekje landt ze op de dakrand en gaat zitten wachten. Op wie weet ik niet maar Pa vertrok met zijn prooi en na dit gedrag niet richting S2. Ik geef hem groot gelijk.
Vanmiddag even bij de toren geweest, het was druk op het veld en nadat Pa met een heel klein prooitje rechts, zo ongeveer uit het zicht op de dakrand plaats neemt ben ik maar een stukje gaan wandelen. Toen ik onder bij de toren was vloog er een valk rond en nestelde zich op de onderste ring, wie het was kon ik niet zien. Ik ben verder gewandeld en het was rustig met vliegend en fluitend spul, zelfs met de buizerds was het redelijk rustig. Mijn ronde loopt grotendeels langs de Esperloop en in verschillende poelen bij de Esperloop is het al een behoorlijke drukte met de kikkers, die getuige de foto al goed hun werk hebben gedaan. Tijdens mijn ronde dus niet heel veel gezien, ja de reiger nog, maar die zie je eigenlijk altijd wel.
Onderweg Gerrit nog tegengekomen en na mijn wandeling nog heel even op het veld geweest waar het nog steeds druk was. Vanmorgen is ook de derde valk weer geweest en die heeft zelfs in de antenne gezeten, zo wist men mij te vertellen. Paul Beenen deed nog even het veld aan en vertelde me dat het met de nestkasten en bijbehorende valken op verschillende Alticom-torens goed gaat, overal is er wel eileg, behalve in Mierlo, daar willen de valken zich niet zo laten zien. Of dat ooit nog komt is de vraag, een nestkast staat er in ieder geval. En er zijn plannen om volgend jaar op de toren in Roosendaal een nestkast te plaatsen. Mooi toch allemaal.
groetjes Dorine
Dinsdag 24 maart 2009,
Hallo Vogelvrienden,
Even een kort verslag van de dag.
Vanmorgen was er even op de buitencam wat tumult te zien, of dit door een vreemde valk of een andere vogel werd veroorzaakt weet ik niet, maar het maakte me wel alert toen ik even voor half drie weer iets geks hoorde op de cams en toen ik keek zag ik twee vogels wegvliegen, of het beide valken waren kon ik op dat moment niet zien. Pa die op de eieren lag kwam van de eieren af en moest even naar buiten kijken om te zien wat er aan de hand was. Alweer, was mijn gedachte en omdat het zonnetje toch scheen heb ik mijn spulletjes gepakt en ben naar de toren gegaan. Aanwezig was Gerrit die eigenlijk naar huis wilde gaan om te kijken wat ie tegen half drie gezien had, hij dacht namelijk dat er een valk uit de kast was gekomen. Inmiddels bijgepraat over wat ik op de cams gezien had en wetende dat S2 na een rondje gevlogen te hebben op de lamp was gaan zitten was het voor mij duidelijk dat er vanmiddag niet heel veel bijzonders aan de hand was geweest. Later bleek ook dat dat inderdaad het geval was. De 2e vogel bleek een duif te zijn die het waagde om langs de nestkast op de dakrand te gaan zitten. S2 dacht een makkelijke hap te kunnen slaan maar duif was, volgens wat Gerrit gezien had, slimmer door een duikvlucht naar beneden te maken en zo uit de klauwen van S2 te blijven. Grappig, want dit zien wij op het veld wel vaker.
Inmiddels is ook Jan op het veld aanwezig en even later komen daar twee heren bij die een infobord op het veld wilden gaan plaatsen. Het werd handwerk voor de heren, met de schop want de minigraver kon niet door de opening naar het veld. Och het was zo gepiept, zeker onder toeziend oog van drie "opzichters".
Het bord viel me wat tegen, het gaat over de omgeving, de Snelle lLoop en de natuur in het gebied. Over de valken wordt met geen woord gerept, dus waarom dit bord op het spottersveld moet komen staan is me onduidelijk, evenals de kaart, die in mijn ogen op zijn kop staat. Schijnt tegenwoordig vaker te gebeuren, je staat daar naar zo'n bord te kijken en wat je op het bord rechts van je ziet ligt dan ook recht, links ligt dan links etc. Dat dit gebeurd voor een kleiner gebied, bv alleen de Grootelse Hei kan ik me voorstellen maar niet met zo'n groot gebied van tig vierkante kilometers.
Groetjes Dorine
Woensdag 1 april 2009,
Hallo Vogelvrienden,
Tja, vandaag een verslag schrijven over de gebeurtenissen is natuurlijk erg riskant en misschien wel ongeloofwaardig, maar toch even een kort verhaaltje.
Gisteren had ik bij Ton gelezen dat er jonge nijlgansjes waren en dat nodigt natuurlijk uit om even te gaan kijken, het aantal jonkies daalde vorig jaar met de dag, dus het hele spul wilde ik graag even zien. Roos zou komen en het was mooi weer, dacht ik, dus rond half één was ik op het spottersveld. Een lekker zonnetje scheen maar tegelijk stond er ook een stevig windje en die was in tegenstelling tot de zon, behoorlijk koud.
Op de toren was weinig te zien maar op het spottersveld des te meer. Inmiddels was Gerrit er ook en we kregen met zijn drieën bezoek van . . . een pad. Een pad die op weg was naar de Snelle Loop. Pad was niet alleen, of hij had een lifter bij of een kennis die niet zo goed ter been was maar pad deed het veld over met een soortgenoot boven op zijn rug, sorry, haar rug. Na dit leuke spektakel zijn Roos en ik nog gaan kijken bij de eendenpoel naar, nu nog, 9 jonge bolletjes zwemmend dons. Een nijlgans die in het water zwemt vind ik maar een lelijk beest maar als ze ooit in formatie over het veld vliegen is het een schitterende gans waarbij dan zijn kleurenpracht heel mooi te zien is. Gelukkig lijken jonge nijlgansjes nog niet op Pa of Ma en ze zijn dan ook heel leuk om te zien, gewoon scheetjes dus.
We lopen nog even naar de Snelle Loop en terwijl we daar lopen horen we gegak van valken. We zien twee valken in de lucht die richting zuid-oosten vliegen. Het was gelijk duidelijk dat dit niet Pa en S2 waren maar één van die twee en een vreemde valk. De vreemde valk werd weggestuurd en op een minder vriendelijke manier als ik de afgelopen tijd heb gezien. Het begint wat serieuzer te worden met de deur wijzen van vreemde valken, niet dat er al echte gevechten zijn maar de vriendelijkheid is er vanaf.
Terug op het spottersveld zagen we weer een vreemde valk, of het dezelfde was - geen idee, maar de aanpak van Pa en S2 was serieus. S2 komt er de nestkast voor uit en Pa duikt de kast in zodat S2 die valk (weer) op zijn nummer kan zetten en Pa de eieren warm kan houden want de ijskoude wind van vandaag stond pal in de kast te blazen.
Daarna werd het rustig, Gerrit vertrok richting huis en daarna ook Roosje en heb ik met Mieke nog bijgekletst. Even na 4 uur vond ik het welletjes, ik had het inmiddels stervens koud en op de toren was weinig meer te zien en voor de buizerds waaide het eigenlijk weer te hard.
Groetjes Dorine
Dinsdag 7 april 2009,
Hallo Vogelvrienden,
Vanmorgen heb ik een hele wandeling gemaakt in een bosperceel nabij stal. Daphne ziet met regelmaat een hele lichte buizerd en die wilde ik dus ook wel eens zien. Gezien heb ik hem maar wel op grote afstand, de buizerd is inderdaad erg licht met weinig tekening.
Daarna ben ik nog even bij de toren geweest, saai, saai en nog eens saai wat de valken betreft. Toen ik aankwam zat Pa in de antenne en na het nuttigen van mijn appel ben ik even bij de nijlgansjes gaan kijken. Toen ik het veld verliet zat het geelgorsje op pakweg 3 meter afstand open en bloot voor me op een tak. Ik pak voorzichtig mijn camera maar tegelijkertijd kwam er een auto aanrijden, je voelt het al aankomen, geelgorsje vloog weg en ging achter de brem zitten, helaas niet meer zo mooi in het zicht. Bij de poel aangekomen schrok ik me een hoedje, ik zag alleen Pa en Ma Nijlgans daar en van de jonkies geen spoor. De oudjes bleven rustig en ik maar zoeken en zoeken naar het jonge spul, totdat ik in een richting liep die voor Pa en Ma Nijlgans bedreigend was, ze begonnen beide luidkeels herrie te maken. Ik bleef staan en zag ineens het jonge spul zitten, mooi op de kant, samen op een hoopje verstopt achter een rietpol, pfffff, ze waren er toch nog. Even later schoot het dons het water in en er waren er twee bij die al pogingen ondernamen om vanuit het water weg te vliegen, grappig om te zien hoe er met die minivleugeltjes gefladderd werd. Terwijl ik daar stond liet de groene specht zich ook van zijn beste kant horen, ofwel, je werd weer eens luidkeels uitgelachen. Hij zat dichtbij, dat kon niet missen en na even zoeken zag ik hem dan eindelijk zitten, de allereerste keer dat ik hem zag en heb hem nog kunnen pakken met mijn camera ook (wel niet van de beste kwaliteit maar hij staat erop).
Weer terug op het veld zat er een valk onder bij de antenne op de dakrand zich te poetsen. Of er een wissel was geweest weet ik niet, ik heb niets gehoord en ook niets gezien, ik heb er ook niet echt op gelet moet ik zeggen. Wil je zo'n wisseling zien dan moet je continu naar die toren kijken want meestal gaat dat supersnel, even de andere kant opkijken en je hebt het gemist.
Groetjes
Dorine
Dinsdag 21 april 2009,
Hallo Vogelvrienden,
De afgelopen twee weken ben ik toch wel regelmatig, nou eigenlijk wel bijna dagelijks bij en rondom de toren geweest. Echt heel veel bijzonders lieten de valken mij niet zien. De bezienswaardigheden bestonden wat de valken betreft uit: een afwezige valk, eentje die ergens de hele tijd stokstijf bleef zitten, als ik geluk had zag ik een wisseling van het broeden of zag ik een valk achter iets vreemds aangaan wat dan bestond uit een derde valk, een sperwer of een te dicht in de buurt komende buizerd. Het andere aanwezige spul in de omgeving liet zich wel met regelmaat zien, de buizerd, het reetje, het geelgorsje en de Canadese ganzen.
De dag van gisteren werd voor mij een bijzondere dag zonder dat ik het vooraf wist. Voor het programma Vroege Vogels zouden er op het spottersveld en in de toren opnames gemaakt worden en de presentator van dat programma, Menno Bentveld zou aanwezig zijn. Nu ben ik inmiddels niet meer zo iemand die van grote drukte op het spottersveld houd en met de gedachte van als het te druk wordt dan kan ik altijd nog gaan wandelen, reed ik gister richting spottersveld. Het duurde even maar uiteindelijk arriveren, filmploeg, andere spotters en de Menno Bentveld. Door de regisseur werd ons verteld wat allemaal de bedoeling was van deze dag. Zo zou Menno het veld op komen wandelen en een gesprek aangaan met een spotter, die spotter werd ik ..... oeps. De kriebels kwamen, de opnames werden gemaakt, de kriebels verdwenen, er werd geluncht en daarna verdween de crew met Roel in de toren. Volgende week dinsdag wordt het uitgezonden, ben benieuwd hoe het er allemaal uitziet. Het was een leuke ervaring, alleen de gedachte dat het nog op televisie komt bezorgd me weer de kriebels.
De dag is gezellig verlopen en de valken lieten zich die dag gelukkig toch ook nog zien. Er werd een buizerd verjaagd en we hebben Pa en S2 ook even samen buiten gezien en om de dag helemaal compleet te maken werd er ook nog een derde valk wat hardhandiger de deur gewezen als de afgelopen tijd te zien was.
's Avonds ben ik met Piet nog even bij de toren geweest. Niet voor niets want Pa kwam aanvliegen met een prooi en landde rechts om het hoekje op de dakrand. S2 kwam uit de kast, nam de prooi in ontvangst en ging deze plukken op de dakrand bij de antenne. Wat de valken betreft geslaagd dus maar wat de muggen betreft niet zo, het krioelde ervan en het steken hadden ze niet verleerd, helaas.
Vanmiddag ben ik weer even geweest en er was geen valk op de toren te bekennen, helaas. Verder was er ook niemand op het veld dus tijd voor een wandeling langs de Loop, de poel en een stukje zandpad. De bloemen beginnen te komen, libelles vliegen inmiddels ook al rond en de familie Nijlgans bestaat nog steeds uit Pa en Ma en 9 stuks kroost. Tijdens mijn wandeling toch regelmatig even richting toren gekeken en even heb ik een valk in de antenne zien zitten. Toen ik weer op het spottersveld terugkwam wisten de inmiddels aanwezigen mij te vertellen dat er weer een vreemde valk weggejaagd was. Het blijft maar aan de gang met vreemd spul, maar zolang ze zich goed de deur laten wijzen is er nog geen reden tot bezorgdheid. Daarna heb ik nog een wisseling van het broeden gezien en toen we dat ook weer gehad hadden ben ik maar naar huis gegaan, enige actie was niet echt meer te verwachten.
En als alles goed is, statistieken volgend en als ze mijn gok, 22 april nakomen, moet morgen het eerste kuiken "geboren" worden. Ben benieuwd of ik inderdaad goed gegokt heb, we zullen het zien. Sowieso mogen er van mij kuikens komen, het broeden heb ik inmiddels wel gezien, het is tijd voor wat meer levendigheid !
Groetjes Dorine
Zaterdag 2 mei 2009,
Hallo Vogelvrienden,
We zijn weer anderhalve week verder en met inmiddels 4 jonge bolletjes dons in de nestkast en een uitzending van Vroege Vogels die toch wat tegenviel, helaas. Je kunt niet alles hebben, denken we dan maar, we moeten blij zijn met de toch positieve aandacht die de slechtvalken zo krijgen.
Over de bijna dagelijkse bezoekjes viel niet heel veel te schrijven, als ik geluk had zag ik een valk met een klein prooitje naar de nestkast vliegen en dan hield het met de valken wel op. De buizerd heeft ons wel een avond vermaakt door ruim een half uur op het veld rond te struinen op zoek naar wat eten. Het was een machtig mooi gezicht, iets wat je toch niet zo snel ziet. Vandaag maar weer eens naar het veld en het leek weer saai te worden totdat Pa met een flinke prooi in zijn poten aan kwam vliegen. Het blijft, ook al zie je het al voor het 5e jaar, schitterend om te zien. Pa zat op grote hoogte dus kon ie rechtstreeks naar de derde ring vliegen waar aan de linkse kant de voorraadkast is ingericht. De prooi van vandaag werd echter opgehaald door S2 om er de jonkies van gaan te voeren. Een aantal foto's van de vlucht van Pa en S2 die met prooi bij de nestkast aankomt.
Een uurtje later staan wij op het veld naar twee vogels heel hoog in de lucht te kijken. We denken een buizerd en een valk. Terwijl ik die vogels nog met kijker sta te volgen hoor ik Piet zeggen: "valk op het rooster" en gelijk daar achteraan Gerrit die door zijn scoop kijkt: "het is een duif". Gelijk kijk ik om naar de kast want een duif op het rooster is toch niet iets wat je dagelijks ziet. Op het rooster heb ik hem niet meer gezien, het enigste wat ik zag was een duikvlucht van zowel de duif als een valk richting naar beneden. Het scheelde niet veel of de duif had zijn bezoek aan het rooster met de dood moeten bekopen, ofwel hij kon op het nippertje aan de valk ontkomen. Op dat moment dachten we dat de valk uit de nestkast kwam maar eenmaal thuis bleek dat niet zo te zijn. Op de opgenomen cambeelden zag ik dat S2 gewoon in de nestkast bleef zitten terwijl die duif heel even op het rooster zat. Het moet dus wel Pa geweest zijn die die duif de stuipen op het lijf joeg en tegelijkertijd weten we dan ook dat de vogel hoog in de lucht waarschijnlijk een sperwer is geweest.
De komende weken wordt het alleen maar leuker en mooier om te kijken naar de valken. De jonkies worden groter, hebben meer eten nodig en zien we Pa en/of S2 dus vaker op jacht gaan en hopelijk ook vaker met prooi thuiskomen.
Groetjes Dorine
Vrijdag 8 mei 2009,
Hallo Vogelvrienden,
Vanmorgen toen ik op het punt stond te gaan douchen hoorde ik S2 via de cams. Niks niet gewoon roepen en ook geen gegak zoals je dat wel eens hoort als er een derde, niet welkome valk in de buurt is. Nee, dit was voor mij overduidelijk een alarmroep zoals ik die al zo vaak heb gehoord wanneer er mensen in of op de toren zijn. Het werd dus snel mijn snoet wassen, aankleden, spullen pakken en richting de toren.
En inderdaad, de poort stond open en er stond een busje, mensen aan het werk
dus. S2 heeft rondgevlogen en regelmatig haar sirenes laten horen. Pa vloog wat
geruislozer rond. Op de toren kon ik vanaf het veld niemand zien en toen ik aan
de wandel ging en bij de poel weer de sirenes hoorde kon ik ook niemand op de
toren zien. Ik ben verder gewandeld richting specht en kuifmees en regelmatig
hoorde ik S2 wel maar als ik dan naar de toren keek zag ik alleen S2 rondvliegen
maar niemand buiten op een ring. Na mijn wandeling zaten de heren van de
werkzaamheden op het bankje onder bij de toren te lunchen. Uiteraard moest ik
even checken wat ze aan het doen waren en ik vertelde ze dat ik niet verbaasd
was dat ze op de ringen waren geweest, dat was voor mij wel te horen aan S2. Het
werk op de ringen was tot een minimale tijd beperkt want die man voelde zich
niet prettig met S2 zo in zijn nabijheid, de bovenste ring vond ie echt
bedreigend en dat werk werd dus vandaag eens een keer in sneltreinvaart
afgewerkt. Ik kon er wel om lachen, die mannen doen ook hun werk en zo af en toe
moeten die toch ook gebeuren. Nog wat verder gebabbeld over leuke en
interessante dingen en ik kreeg nog de verzekering dat ze niet op het dak zijn
geweest, het is verboden en bovendien hebben ze ook geen sleutel van het luik.
Och het zal allemaal wel goed komen, S2 is wat die dingen betreft erg fel, maar
omdat het de eerste keer was dit jaar dat ik die alarmroep hoorde wilde ik toch
wel even gaan kijken wat de oorzaak daarvan was. Mijn wandeling was leuk en van
de valken heb ik verder geen bijzondere dingen meer gezien dus ben ik maar naar
huis gegaan. Onderweg en bijna thuis belt Piet me op met de vraag of ik Pa heb
zien komen met prooi. Leuk hoor als je bijna thuis bent maar het leverde me wel
op dat ie dan maar snel koffie ging zetten. Heel goed.
Vanavond weer een bezoek aan de toren en echte spectaculaire dingen bleven uit. Door de stevige wind werd er wel door de valken lekker gezweefd boven de toren, iets wat altijd mooi is om te zien, zeker als ze door de wind stil en op dezelfde plek in de lucht kunnen blijven. Een ritje van één van de valken met etenswaar richting nestkast hebben we niet gezien, daarvoor waren we zoals gewoonlijk weer te laat voor op het veld.
Groetjes Dorine
Maandag 18 mei 2009,
Het was vandaag ringdag in de Mortel, iets wat iedereen inmiddels al wel weet en ook al wist. De jonge valkjes kregen vandaag de zilverkleurige ring van het vogeltrekstation Arnhem om de linkerpoot en de oranjekleurige ring van de WSN om de rechterpoot. Onze jonge valken gaan vanaf vandaag dus niet meer anoniem door het leven. Tenminste, mocht er ooit iets met een valk gebeuren en de valk wordt gevonden dan weten we tenminste de achtergrond van hem of haar. Of het moet zijn dat over een paar jaar één van de valken Bert eens een keer tegenkomt, wie weet . . . zou wel heel leuk zijn.
Vanmorgen fotospullen in orde gemaakt en nog even langs de toren gegaan want het onrustige gedrag van S2 en het regelmatig weer klinken van de alarmbellen maakte ons wat zorgen. Bij de toren zagen we een auto staan en wisten we dat er werkzaamheden in de toren waren. Echt blij was ik er niet mee want 's middags zou ook al onrustig voor haar worden.
Rond half 2 arriveerden we bij de toren en op het veld waren al de nodige kijkers. Even later arriveren Roely en Paul Marcus na een hele rit vanaf Amsterdam. Zelf vond ik het heel leuk om Paul te ontmoeten, het leest toch anders als je de persoon achter de verhalen op het blog van Beleef de Lente eens een keer gezien en gesproken hebt. Paul hoorde al gelijk de geelgors en hij vond het prachtig, elke keer weer zei hij: "daar heb je hem weer". Ik snapte het niet, de geelgors is toch heel gewoon, wij zitten wel eens op het veld en als de geelgors dan continu bezig is om zijn deuntje te fluiten zeggen wij met regelmaat tegen dat beest dat ie zijn bek moet houden omdat we het nu wel genoeg gehoord hebben. Nu is voor ons die geelgors dagelijkse kost maar in Amsterdam kom je die vogels dus niet tegen, vandaar dat Paul er zo van genoot.
Nadat iedereen gearriveerd was zijn we de toren ingegaan en op de monitor was te zien dat S2 zojuist zat te voeren. Dat werd dus onder in de toren wachten want je mag tijdens het eten niet storen, toch. Na het wachten met zijn allen naar boven en vervolgens werden de jonkies uit de kast gehaald. S2 en Pa vlogen rond en eerlijk gezegd had ik S2 feller verwacht op het moment dat Peter en Paul de kast open maakten en de jonkies eruit haalden. De jonkies werden zoals gebruikelijk in de stoffen tassen gestopt, met de kop omlaag erin. Voor deze valken de allereerste snoekduik van hun leven alleen niet op prooi maar in een tas. Het spul werd naar binnen gebracht, voorzichtig onder de tafel gelegd en Peter pakte zijn spullen om zijn werk als ringer te kunnen beginnen. Voor mij was het niet de eerste keer dat ik bij het ringen van slechtvalken aanwezig was dus wist ik al wel wat er allemaal te gebeuren staat maar het weer zien van klein slechtvalkspul doet je hart wel weer smelten hoor en kan je lachen om de gekke bekken die ze af en toe kunnen trekken. Ook de blik die uit die oogjes komt kunnen je vragend aankijken en een moment later kunnen die blikken doden. Geweldig is dat om te zien. De jonkies waren redelijk rustig, af en toe werd de keel opgezet en was ik verbaasd van het geluid wat ze al kunnen produceren. Eén voor één kwamen de jonkies aan de beurt; wegen, meten van pennen, pootdikte, pootlengte, aanbrengen van de twee ringen en vervolgens mochten ze even op de grond zitten voor een foto om daarna door Paul weer in de stoffen tas opgeborgen te worden. Het kroost van Pa en S2 bestaat dit jaar uit 3 gezonde kerels (ringnummers FT - FU - FV) en 1 prachtige meid (ringnummer BA).
Tijdens het ringen heeft Roel een derde cam geplaatst op het dak van de toren, aan de andere kant van het hekwerk waar ook de buitencam zit. Nu kunnen we straks ook gaan genieten van takkend kroost boven op het dak van de toren in de Mortel. Na het ringen zijn de jongen weer teruggeplaatst in de nestkast waar tijdens het ringen, door Roely een foto ingeplaatst was van Bea, het vrouwtje van de AEB. Sommige zullen de grap niet snappen maar onze S2 heeft ook al eens, door toedoen van Bert een bezoek aan Amsterdam gebracht. Peter heeft nog alle prooiresten en duivenringen uit de nestkast gehaald zodat de kids vannacht weer lekker "zacht" kunnen slapen. Eén prooi heeft Peter laten liggen, een witte duif met bruine vlekken, groot genoeg om alle kropjes mee te kunnen vullen.
Het ringen zat erop, de rust kon weer terugkeren. Op de begane grond werd er nog gezellig nageklets en terwijl eerst Roely en daarna Peter huiswaarts keerden zijn we nog even op het veld geweest waar we hoorden dat S2 alweer op het rooster had gezeten. Nu kijkend naar de beelden zie ik weer het vredige tafereeltje, de kids die op een hoopje liggen te pitten en S2 die op het rooster de wacht houdt.
Van deze middag heb ik dus weer de nodige foto's gemaakt, helaas niet zoals 2 jaar geleden bij de Amercentrale in de buitenlucht en op het gras, maar binnenshuis en met weinig licht.
De foto's zijn via mijn album te bekijken.
Groetjes Dorine
Donderdag 21 mei 2009,
Hallo Vogelvrienden,
Vandaag hebben we heel wat tijd doorgebracht bij de toren, eigenlijk meer als dat de bedoeling was. Vanmorgen eerst Soraya op de wei gezet en gelijk door naar de toren. We zijn ongeveer een anderhalf uurtje gebleven en echt bijzondere dingen hebben we niet gezien. De kids worden groter en vanaf het spottersveld steeds beter te zien. Het is maar een klein hoekje van de nestkastingang wat we zien maar soms net genoeg om een koppie van één van de kids te spotten.
Rond 12 uur is Piet nog even langs geweest nadat hij Soraya weer van de wei gehaald had omdat we op Beleef de Lente berichten zagen van druk vliegverkeer. Gerrit die er eerder ook was, was nog steeds aanwezig en vertelde dat het om twee buizerds ging die niet welkom waren in de buurt van de toren. 's Middag moesten we wel weer even terug. Mieke is morgen jarig en zoals ook voorgaande jaren trakteert ze altijd op gebak. Ook Lucje en dochter zouden een bezoekje aan het veld brengen. Het was gezellig, het gebak lekker en het weer prima, al had het iets minder mogen waaien.
De valken hadden voor onze komst al behoorlijk wat laten zien dus heel veel verwachtten we niet. Toch werd er wel wat gevlogen en vraag me niet hoe. Van S2 kun je vele opvallende dingen verwachten maar wat we vanmiddag zagen sloeg echt alles. Truus, zo noem ik haar regelmatig, was wat rondjes aan het vliegen en zo ongeveer boven het veld zie ik een duif aankomen en dat beest vliegt recht op S2 af. In een flits dacht ik: "yes, die gaat ze pakken". De duif en S2 kwamen steeds dichter bij elkaar en terwijl ik dacht, nu pakt ze dat beest, houdt ze op om met haar vleugels te slaan en ze verleent zo die duif de vrije doorgang. Ze hield dus heel even echt in voor duifje, tja dat beest kwam wel van rechts, maar dan nog. Verbaasde blikken dus op het veld want als een prooi voor het oprapen lag was het wel dat moment . . . . . onvoorstelbaar.
De middag verliep verder gewoontjes totdat een valk op de dakrand zat, precies om het hoekje bij de buitencam. Wie het was durfden we niet te zeggen, valk keek het dak op dus wij zagen alleen de rug. Terwijl die valk daar zit zien we ineens twee valken in de lucht die het niet gezellig hadden samen. Er werd door deze valken behoorlijk naar elkaar toe gevlogen en gedaan. De valken bleven aan de gang en vlogen al doende richting Bakel. Steeds weer naar elkaar toe en elkaar aanraken. Het was absoluut geen spelen maar wel degelijk hardhandig iemand wegjagen. De valken waren duidelijk even groot, maar of daar nu Pa of S2 bij was was ons nog steeds niet duidelijk. De twee ruziënde valken verdwenen achter de bomen en de valk op de dakrand zat er nog steeds en nog steeds konden we niet zeggen wie dat nu was. Het was inmiddels wel duidelijk dat er een vreemde valk was weggejaagd en wel op een manier die ik dit jaar dus nog niet had gezien, dit was menens, geen twijfel mogelijk, zeker omdat ze ook zo lang doorgingen. Normaal gesproken houden Pa of S2 wel in ons zicht op met het verjagen van vreemden maar nu dus niet. We stonden op het veld te wachten, Pa of S2 zou zo wel terugkomen. Maar er kwam maar geen valk terug. De valk op de toren was inmiddels langs de webcam gaan zitten met de rug naar ons toe zodat we nog steeds niet echt wisten wie daar nu zat. We hadden inmiddels wel het vermoeden dat het S2 was, maar we wilden het graag zeker weten. De tijd verstreek en de zon kwam steeds beroerder te staan en de valk op de dakrand bleef maar zitten. Ook zagen we geen valk meer terugkeren naar de toren. Het duurde maar en het duurde maar en ik kreeg het zoetjes aan toch wat benauwd. Inmiddels was de valk al bijna 5 kwartier weg en ben ik aan de wandel gegaan om even aan de achterzijde te gaan kijken want misschien was ie inmiddels allang weer thuis en hadden wij dat beneden gewoon gemist. Op het veld aan de achterzijde heb ik de toren secuur afgezocht en tot mijn spijt kon ik niets vinden wat maar een heel klein beetje op een valk leek. Ik had nog zo gehoopt wel iets te zien. Weer terug op het spottersveld hoorde ik dat de valk op de rand inderdaad S2 was en dat ze inmiddels wat actiever was geweest; andere hoek, rooster, kast in, kast uit etc.
Op het veld begonnen we ons toch wel wat meer zorgen te maken want ik kan me niet herinneren dat één van de valken zo'n lange tijd weggeweest is nadat een vreemdeling verjaagd werd. Wat zou er achter de bomen gebeurd zijn, zouden ze daar soms echt gevochten hebben, we wisten het niet maar keken wel uit naar zijn terugkomst. Toch hadden wij nog even aandacht voor onze paalgans, de nieuwe naam voor de nijlgans die, ook al is het geen gezicht, inmiddels graag op een paaltje langs de Loop zit zoals de buizerd zo vaak deed. Terwijl wij keken riep Piet ineens dat ie eraan kwam. Ja hoor, daar kwam een valk aanvliegen met een heel klein prooitje in zijn poten en de valk had het duidelijk zwaar, zo zwaar dat de valk niet meer omhoog vloog naar een ring maar neerplofte op de bovenste lamp aan de linkerzijde, de meest makkelijke bereikbare plaats. De valk ging zitten en met de scoop zagen we Pa op de lamp met een klein prooitje, een spreeuw en Pa was zichtbaar moe. Pa begon te eten van zijn prooi en wij op het veld waren echt blij dat S2 en Pa weer samen op de toren zaten. Het was inmiddels bijna half zeven en Pa is ongeveer anderhalf uur weggebleven.
Nu Pa weer terug was, konden we onze spullen inpakken en naar huis gaan, het was welletjes geweest vandaag. Het is soms wel mooi om te zien hoe ze een buizerd wegjagen en vreemde valken maar zoals vanmiddag heb ik toch liever niet en al helemaal niet als ie daarna ook nog eens anderhalf uur wegblijft. Maar Pa is terug . . . . . gelukkig.
Groetjes Dorine
Zaterdag 30 mei 2009,
Hallo Vogelvrienden,
Soms zijn er van die dagen dat alles meezit en gebeuren er dingen die je wel gehoopt had maar eigenlijk nog niet verwacht. Nou zo'n dag was het vandaag. Niet dat het de afgelopen week saai was, integendeel maar de dag van vandaag kan nu al niet meer stuk.
Vanmorgen was het vroeg op, kwart voor 6 en zoals elke morgen gaat mijn lappy dan aan om te kijken hoe het met de familie Valk gaat. De kids lagen nog heerlijk in de kast dus had ik alle tijd om koffie te zetten en de dag van gister door te nemen. Het was bijna half zeven toen ik weer even keek en tot mijn verbazing zag ik een valk op de dakrand tegen de nestkast aan zitten. Huh, was er nu een jonge valk de kast uitgegaan en gelijk ook maar de dakrand op. Vrij snel werd het duidelijk dat dit inderdaad een jonge valk was en de drie kwartier die zouden komen waren er drie om van te genieten. De jonge valk wandelde op zijn gemakkie richting buitencam en ging daar lang, heel erg lang uitgebreid voor ons zitten poseren totdat hij buiten beeld verdween. Ik heb zitten genieten van deze 45 minuten en wie eigenlijk niet. Om de ochtend helemaal compleet te maken besluit nummer twee de kast ook maar te verlaten en dezelfde weg te bewandelen als nummer één. Deze valk deed er echter maar tien minuten over om naar ons toe te komen lopen en voorbij de buitencam te verdwijnen.
De valken waren buiten beeld dus mooi tijd om de nodige boodschappen te doen, die hoe moeilijk het ook is om van je pc los te komen, toch gedaan moeten worden.
Het is tegen half één als we richting toren gaan terwijl de twee takkende kids heerlijk liggen te pitten pal voor de buitencam. Jammer want we weten dat wij ze beneden op het veld dan niet zien liggen. We zijn goed en wel op het veld en we zien een valk opvliegen. De valk maakt vaart en zet in voor een heuse snoekduik. De snoekduik ging deze keer eens niet richting Gemert, Bakel of de Mortel maar richting spotterveld. De valk vliegt, nou zeg maar gerust scheert op de hoogte van de boomtoppen, zo'n 15 meter recht over ons heen en valk verdwijnt met grote snelheid tussen de boomtoppen van het bosje achter ons. Het duurde bij de kijkers, ook Jelle en Jonne waren aanwezig , toch wel even om goed te beseffen wat we hadden gezien. De snelheid was gigantisch en indrukwekkend, je kon het bijna voelen. De hoogte, zo laag hebben we een valk nog nooit over zien komen, zo laag dat ik bijna gebukt zou hebben. Vervolgens maakt de valk weer wat hoogte, draait het lichaam iets zodat ie moeiteloos tussen twee bomen door kan scheren. De prooivlucht was overigens wat vangst betreft niet succesvol. Op het veld zeggen we wel eens voor de grap als er een valk op jacht gaat dat ie dat eens boven het veld moet doen, nou vandaag kwam ie over het veld en hoe. Een vlucht die lang bij zal blijven, een droomvlucht voor ons kijkers op het veld.
Dat niet alle prooivluchten mislukken hebben we later de middag kunnen zien. De eerste keer komt Pa aanvliegen met een flinke prooi. Het was echt een flinke prooi want Pa kon geen hoogte maken en het lukte hem niet om ergens op de toren te komen, zelfs niet op de onderste ring of de bovenste lamp. Het was ook S2 opgevallen dat Pa het niet zou gaan redden met die dikke vette prooi en S2 vloog hem te hulp. Samen verdwenen ze uit het zicht, was ook niet zo moeilijk want Pa zat al weer heel erg laag. Zelf denk ik dat de vlucht met duif ergens op de grond geëindigd is en dat S2 de prooi op de grond heeft overgenomen. Het duurde toch wel even voordat iemand terugkwam. En daar kwam ze aanvliegen met een flinke kluif in haar poten, zelfs voor S2 was het een flinke klim richting nestkast en daar aangekomen plofte ze op het rooster, bleef even zitten en gaat vervolgens naar de twee takkende kids.
De lunch zal thuis beter te zien zijn geweest als beneden op het veld, thuis was het weer pal voor de cam, op het veld was het alleen kopwerk wat we zagen, uiteraard op de verenregen na. Na het eten hebben we de kids nog wat aan de wandel gezien en gingen we beneden op het veld er al wel vanuit dat het einde voorstelling was. Nu gebeurde er vandaag toch al heel veel meer als gedacht dus einde voorstelling was het zeker nog niet. Terwijl wij beneden omhoog kijken komt er een duif aanvliegen die de plannen had om op de bovenste ring te gaan zitten. Of ie er gezeten heeft weet ik niet maar gelijk was de duif ook weer weg, richting Bakel en in het kielzog gevolgd door . . . jawel, alweer die Pa. De duif zal wel moe geweest zijn want het was een makkie voor Pa om die duif te pakken te krijgen. Vaak gaan Pa en/of S2 een prooivlucht aan en zien we ze verdwijnen achter de bomen om met of zonder prooi terug te komen. Het slaan van prooien zien we niet zo vaak en dit jaar heb ik er nog niet één gezien, tot vandaag. Het was de perfecte prooivlucht, Pa komt van de toren af, niet al te ver achter het slachtoffer, maakt vaart, sluit zijn vleugels en pats, Pa pakt met gemak die duif. Zo makkelijk als dat ging zo moeilijk was de tweede lijdensweg van Pa met duif naar de toren. Pa redde het weer niet en zakte en zakte verder omlaag om voor ons achter de bomen met prooi in zijn poten te verdwijnen.
Zo werd dus de dag van vandaag heel anders als dat ik vanmorgen toen ik opstond gedacht had. Om te beginnen twee kids die besloten hadden om te gaan takken. Tot twee keer toe Pa zien vechten met een duif en het hoogtepunt voor ons op het veld, de valk, waarvan we denken dat het S2 was, die een duikvlucht recht boven en erg laag over het spottersveld maakt. Vanavond gaan we nog even kijken, wie weet wat we nog meer te zien krijgen.
groetjes Dorine
Zaterdag 6 juni 2009,
Hallo Vogelvrienden,
Eén week geleden zetten de eerste 2 valken voet aan wal, ofwel deze 2 valken besloten te gaan takken ofwel rondstruinen op de dakrand en het dakterras. Voor ons kijkers op het veld moet nu de tijd gaan komen. Jonge valken in de kast is leuk maar eigenwijze tieners die alles nog moeten leren is vele malen leuker, tenminste dat hoort zo te zijn. De afgelopen week ben ik dus dagelijks bij de toren geweest en bijna elke dag wel twee keer, rond het middaguur en 's avonds.
Als de jonge valken gaan takken wil je eigenlijk niet meer weg bij die toren, je hoopt het allereerste vluchtje van één van de jonge valken live te kunnen meemaken. Helaas is er geen draaiboek waarin staat wanneer dat eerste vluchtje zal zijn dus ben je afhankelijk van het geluk. Het geluk had ik niet maar toen wij dinsdagavond op het veld waren ontdekte Piet om 19.45 uur een jonge valk op de onderste ring. Ton was een wandeling maken om te kijken waar het spul allemaal zat en toen hij weer op het veld was, vroeg Piet hem heel droog of ie deze, wijzend richting scoop, ook had gezien. Alle aanwezige waren blij, want een valk die zo op de onderste ring zit moet wel hebben gevlogen anders kun je daar namelijk niet komen.
De volgende dag ben ik 's ochtends weer naar de toren gegaan en de jonge zat nog steeds op de onderste ring, hij was wel behoorlijk aan de wandel en aan de fladder. 's Avonds hebben we niet heel veel gezien, het is dus, ook al zijn de jongen aan het takken niet altijd feest. Eén valk zat links tegen de nestkast geplakt, valkje heeft daar de hele avond gezeten en S2 zat roerloos om het hoekje bij de buitencam.
Donderdagochtend ben ik maar weer eens gaan kijken en terwijl ik bezig ben mijn spulletjes uit de kofferbak van de auto te pakken zie ik vanuit mijn ooghoek links naast de toren wat vliegen. Ik kijk nog eens goed en zie drie valken, geweldig, daar moet minimaal één jonge valk bijzitten, dat kan niet anders. Het statief gooi ik weer terug in de auto, ik pak snel mijn camera en gooi de klep dicht en loop al kijkend richting toren. Ja hoor daar vlogen 2 jonge valken en Pa. Snel loop ik verder richting toren want ik had toch wel last van de berkenboom aan de linkse kant van de weg. Voor het eerst dit jaar zag ik een jonge valk vliegen en zoals eerdere jaren gaat er dan toch wel iets door je heen, dit te zien went dus nooit. Dat is ook niet erg want het is een schitterend gezicht om een jonge valk al fladderend richting één van zijn ouders te zien vliegen. Ik heb even intens staan te genieten van dit mooie schouwspel, dat nog eens versterkt werd omdat de valken zo laag vlogen, ruim onder de onderste ring. Eén jonge valk vloog al snel richting derde ring en de andere wilde na zijn spel met zijn ouders ook wel weer ergens lekker gaan zitten. Valkje was echter te moe om naar boven te vliegen dus werd het ergens op een vensterbank of lamp. Nu weet ik dat dat één van de moeilijkste plekken is voor een jonge valk om te landen en ook voor deze viel het niet mee. Valkje probeerde tot drie keer toe een vensterbank te pikken maar kwam telkens te laag uit zodat ie tegen de muur opvloog en het is dan heel erg grappig om te zien hoe dan een jonge valk probeert om met zijn nagels houvast te krijgen aan de betonnen muur, terwijl ie dan ook nog eens een stukje langs de muur omlaag schuift. Uiteindelijk lukte het de valk om op de vensterbank boven de onderste lamp aan de linkerzijde te gaan zitten. Op zich een mooi plekje, voor mij lekker laag en in het zonnetje.
Valkje had het er goed naar zijn zin, de uren dat ik daarna nog bij de toren was heeft ie op de vensterbank wat rondgekeken, zitten slapen en uitgebreid zijn verenpak gepoetst. De valk op de derde ring was daar aan de wandel gegaan en ik heb hem niet meer gezien. Verder is er ook niet heel veel meer te zien geweest, ook 's avonds niet. Gister ben ik alleen maar 's avonds bij de toren geweest en er was helaas weinig te zien.
Vandaag was het een lange dag bij de toren. Het was al druk op het veld en Bert was inmiddels, na behoorlijk wat fileleed en extra kilometers ook gearriveerd. Op de toren was het vrij rustig, het waaide wel harder vandaag en ik was een beetje bang dat die wind de pret vandaag zou drukken. Met Bert zijn we nog een rondje toren gaan wandelen in de hoop aan de achterkant wat meer te zien. We zagen daar Pa zitten, Pa zat op wat kabels tegen de muur en uit de wind, Pa zat er heerlijk ontspannen bij, Pa hield dus siësta. We zijn verder gaan wandelen en onderweg de buizerd nog laag zien vliegen, op het zandpad een roodborstje gezien die het nodige voedsel voor zijn jonkies verzameld had en een bonte vliegenvanger die mooi voor me op de prikkeldraad ging zitten.
Weer terug op het veld was er nog steeds niet veel te zien. Het was druk op het veld maar rustig op de toren. Terwijl Ava en Ronald hun spulletjes bij elkaar pakken om te vertrekken wordt er al verteld dat we zodadelijk wel het één en ander te zien krijgen. We maken het zo vaak mee op het veld dat als het rustig is met de valken en er gaan mensen naar huis, dat het dan niet lang meer duurt of de valken komen in actie, het gebeurd zo vaak dat het bijna geen toeval meer kan zijn. De twee zijn goed en wel weg en ja hoor er beginnen wat valken wakker te worden. Zo wakker dat zelfs een jonge valk aan het vliegen gaat. En dat vliegen gaat goed, heel goed. Het jonge spul vliegt en zweeft heerlijk boven de toren, landt op de dakrand, vliegt weer weg, landt op de lamp bij de antenne, vliegt weer weg, landt in de antenne, iets wat niet echt makkelijk is hoor, het landen op zich geeft problemen en het blijven zitten op die dunne pijp is ook alles behalve stabiel en dit jong heeft zelfs al een poging gewaagd om boven op het puntje van de antenne te gaan zitten. Even was het echt lachen voor ons beneden; S2 zat in de antenne terwijl de jonge valk daar rondvliegt. Maar deze jonge valk wilde nu precies op de plek gaan zitten waar S2 zat, dus moest S2 wijken voor één van haar kids. Het was schitterend om te zien en wat ik heel erg mooi vond is dat dit al zo snel op die hoogte allemaal gebeurd. Wat ik van afgelopen jaren weet is dat de jonge valken al blij waren als ze de onderste ring konden bereiken, toen speelde de eerste dagen alle vliegbewegingen zich af rond de onderste ring. Maar vandaag was het vliegen op het hoogste niveau, de top van de toren dus. Bert heeft hier nog wat van kunnen filmen en ik ben erg benieuwd naar zijn film van vanmiddag, de beelden zagen er via zijn camera al heel mooi uit.
Inmiddels heeft ook de laatste valk het aangedurfd om de nestkast en het rooster te verlaten en zijn alle 4 de jonkies van de Mortel aan het takken geslagen en twee waarvan we het zeker weten ook al aan het vliegen gegaan. Voor kijkers bij de toren beginnen nu de allermooiste tijden, tenminste dat hopen we. Als het goed is moeten de kids gaan leren vliegen, tikkertje gaan spelen, prooi gaan pakken en uiteindelijk na een aantal weken zover zijn dat ze geheel voor zichzelf moeten kunnen zorgen. Maar zover zijn we nog niet, we zijn pas bij het begin.
Groetjes Dorine
Hallo Vogelvrienden,
De jonge slechtvalken zijn de nestkast uit en dan zien wij bij de toren ook weer veel meer. Alhoewel, de dag van gister viel wat tegen. 's Morgens was ik te laat aanwezig en ging ik te vroeg weg, 's middag kwam na een half uur aanwezig te zijn een flinke regenbui over de Mortel en 's avonds bleef het onweer gelukkig op afstand maar lieten de valken zich niet van hun beste kant zien. Om de dag toch nog mooi af te sluiten kregen we bezoek van 5 ooievaars die lang hebben getwijfeld waar ze de nacht door zouden brengen. Het veld en de wei werden uitgebreid bekeken maar helaas niet goed genoeg bevonden voor de overnachting en de ooievaars vlogen verder.
Vanmorgen was ik om 10.15 uur op het veld en je hoopt natuurlijk altijd op wat moois maar in je achterhoofd ben je ook bang voor zittende of uit het zicht zijnde valken. Nou, het viel vanmorgen reuze mee, we werden zelfs verwend. De jonge valken hebben heerlijk gevlogen en gespeeld in de lucht rondom de toren, samen met Pa en/of S2. Het landen van jonge valken is nog even heel leuk om te zien want het valt echt niet mee en zeker niet de vensterbanken van de raampjes, want waar zitten die vervelende dingen nu toch precies. Om de ochtend compleet te maken hebben drie jonge valken op de bovenste ring zitten eten van een witte duif, in eerste instantie onder toezicht van Pa maar toen die zag dat het wel snor zat is ie vertrokken. Het is altijd leuk als er meerdere valken van één prooi willen eten, dat is altijd wel wat vechten en touwtrekken met de prooi.
Als ik alles wat ik vanmorgen gezien heb zou moeten beschrijven dan zou het een heel verhaal worden, vandaar vandaag wat minder tekst en wat meer foto's.
Nadat de kids ruim een half uur van die witte duif gegeten hadden zat het spul heerlijk voldaan op de bovenste ring. Heel erg lang hebben ze niet uit mogen buiken want S2 was op prooi-jacht gegaan en is met een duif teruggekomen en gelukkig voor de kijkers van de webcams heeft ze de duif recht voor de buitencam zitten plukken. Toen ze dat gedaan had is ze met de prooi in de poten verschillende malen voor de drie jonkies doorgevlogen, uitnodigend naar de jongen om te komen vliegen en de prooi te pakken zien te krijgen, helaas voor S2 hadden de kids er erg weinig zin in. Eentje is er nog weggevlogen maar niet echt achter S2 aan. Of het nu voor S2 met prooi was of daarna weet ik niet meer maar één van de jonge valken is opnieuw met die witte duif aan het winkelen geslagen. Op de rand van elke ring zitten draden van de bliksemafleiding en de jonge valk wilde de witte duif de ring op slepen, helaas de duif bleef achter de draad hangen en viel naar beneden. Pa die ergens op de toren zat zag dit gebeuren en probeerde met een duik de duif nog te pakken, helaas niet succesvol.
Het was tegen 1 uur dat ik naar huis moest omdat ik verplichtingen had, jammer is dat als er zo veel te zien is. Morgen is er weer een dag en als het droog blijft wellicht vanavond nog.
Groetjes Dorine